Uzaylı Ahmet İle Cıvatalı Mehmet

Sabriye Cemboluk

Küçük Hikâyeler

İyi geceler sevgili facebook mahallesi. Son zamanlarda epeyce dramatik öykü paylaştık. Bu akşam da biraz gülelim.

Ahmet ve Mehmet yakın köylerden gelen iki yakın arkadaş ve hemşeridir. Almanya göçünün ilk yıllarında tası tarağı toplayıp, Alamanya'nın taşı toprağı altındır deyip gelmişler. Karıları ve çocuklarını memleket de bırakmışlar. Öyle ya, erkek evlat evin direği. Yaşlanan ana babalarına bakmak erkeklerin görevi. Erkekler çalışmak için gurbete gidince de bu görevi eşleri ile çocukları üstlenirler. Memlekettekiler keyfi yerindedir. Hayatlarında görmedikleri kadar bol para gelir. Kadınlar nasılsa alıştıkları köy işlerine devam eder, çocuklar göz açıp kapayana kadar büyürler.

Ahmet ile Mehmet'in hayatı köyden gözüktüğü gibi değildir. Bir kere her yıl izine giderken bankalardan çektikleri krediler yüzünden asla borçları bitmez. 25 kişi aynı yatakhanede kalmaya devam etmektedirler. Asker ocağı gibi. Bir farkla askerde talime gidilir, buranın talimi demir çelik ocaklarının en ağır işleridir. Bir çok yabancı işçi eşlerini ve çocuklarını getirip, kendi evlerine çıktıkları halde, bizim iki arkadaş bunu yapamazlar. Parayı kazanan kendileri, kadınların kocaları, çocukların babaları kendileri olduğu halde, köyün törelerinde kararı hala anan babaları vermektedir. İşte onlar da bir türlü bekar yaşamanın zorluğundan, gurbetin ve yalnızlığın garip hallarından anlamamaktadırlar. Bir türlü ev bark, çoluk çocuk bir araya gelemezler. Bu durum onları bir süre sonra yavaş yavaş hasta etmeye başlar. Ahmet devamlı her yerlerim ağrıyor, Kemiklerim kırım kırım kırılıyor diye doktorların kapılarını aşındırır. Ama hiç bir doktor ağrıya sebep olacak bir hastalık bulamaz. En sonunda Psikiyatriye gönderilir. Abouuuvvv deli doktoru ha? Allah vere de kimseler duymasa görmese. Ev doktorunun verdiği adresteki psikiyatrisden randövi alır. Günü gelir korka korka doktorların olduğu binaya gider. Etrafına bakınır ki, tanıdık kimseler görmeye. Hay allah işte Mehmet ile burun buruna gelirler. İkisi de şaşırır. Mehmet binadaki kulak burun boğaz doktoruna geldiğini söyleyip beşinci kata çıkar. Ahmet yedinci kattakı göz doktoruna gittiğini söyler. Beşinci katta arkadaşı indikten sonra geriye dönüp ikinci kattaki Psikiyatrise gelir. Doktor yardımcısı kızlar yazarlar çizerler ve onu bekleme odasının karşısındaki başka bir odaya sokarlar. İki doktor yardımcısı iki taraftan kafasına onlarca kablo bağlayıp, beyninin elektrik akımını mı neyse ona bakmaya başlarlar.

Ahmet'i atlattığından emin olan Mehmet de aynı doktora gelir. Onu da yazarlar çizerler ve beklemesi için diğer odaya gönderirler. Bir süre sonra kapının üstündeki ışıklı tabelada adı yazar. Sırası gelmiştir. Kapıyı açıp dışarı çıktığında aynı anda arkadaşının kablolara bağlandığı odanın da kapısı açılır. Ahmet'i kafasından onlarca kablo sarkar halde gören Mehmet kahkahalarla "uzaylı ahmet uzaylı Ahmet " diye gülüp, yerlerde yuvarlanmaya başlar. Ahmet kafasındaki kablolara aldırmadan dışarı fırlayıp, arkadaşı ile kıyasıya boğuşmayı kendinde hak görür. Mehmet yediği tekme ve tokatlara rağmen kahkahalarla gülmeye devam etmektedir. Kavga daire kapısının dışına taşar ve bir an gelir, Mehmet merdivenlerden yuvarlanır..

Ahmet'i bir iğne ile sakinleştirirler. Mehmet ambulansla başka bir hastaneye kaldırılır. Bacaklarında kırıklar vardır. Neyse doktorlar bir kaç cıvata takarak, onu tekrar ayağa kaldırırlar. Ama iyileşmesi aylar sürer. Öte yandan Ahmet de aylarca kapalı bir psikiyatri kliniğinde kalır. İki arkadaş dön dolaş nekahat devrelerini geçirmek için aynı lojmana dönerler. Biraz küs biraz kızgın gibidirler. Lojmanın kahvesinde sigarasına kahvesine tavla oynanmaktadır. Ne tesadüf ikisi karşı karşıya gelir. Mahmet taşını kırdığı arkadaşını, bu oyun böyle oynanır uzaylı Ahmet! Arkadaşı da boş durmaz. Bu zar böyle atılır cıvatalı Mehmet... Diye kızdırır. Uzaylı ve cıvatalı ikinci adları olur. Türkler arasında onları kimse Ahmet ve Mehmet olarak tanımaz. Artık biri uzaylı, diğeri cıvatalı olarak anılmaktadır.

Ve bu akşam, ölümlerinden bunca yıl sonra hala onlar uzaylı ve cıvatalı olarak evlerimize konuk oldular. Cennet mekânları olsun.

·       Sabriye Cemboluk