Şeyh İsmail Maşuki

İş bu deme erince, üç kez doğdum anadan

bunca yavru uçurdum, nice aşiyaneden

dört doğurdum anamı, hamil oldum babadan

babam dokuz ayaklı, anlama efsaneden.

on tayaya emzirdim, iki yüzlü bir çocuk

kara libas giydirdim, gösterdim kaşaneden.

kaf dağını arkama, yüklendim etme acep

bahri muhiti ictim, kanmadim amma neden.

altmış arşın minare, çıktım anın üstüne

Çağruben cihanı, doldurdum efsaneden.

yüz tınaplı bir çadır, diktirdim ben seyr için

ana tuttum yüzümü, dönmem ol karhaneden

firavun ile görüşüp, biraz nasihat ettim

dedi sözün tutmazam, dönmezem hamaneden

yedi başlı bir yılan, gördüm ki hakim olmuş

sureti hayvan değil, bilmezem amma neden

ak sakallı bir avret, düştü benim peşime

zinet etmiş kendine, lü'lü i dürdaneden

yetmiş iki dillice, düdük aldım çarşıdan

Çaldım ağır sadasın, geçti asumaneden

bir top attım maşrıktan, geldi düştü magrıba

bu bir rengin rumuzudur, anlama efsaneden

bir mektebe uğradım, kuş dil okurlar

sivri sinek kalfası, hocası pervaneden

alaimi semayı, olta edip sarkıttım

bin bıyıklı bir balık, çıkardım deryaneden

gördüm nuh'un gemisin, girdim anın içine

buldum anda necatı, korkmadım tufaneden

senin "idris" hakikat, bu rumuzat sözlerin

anladı insan olan, bilmedi hayvaneden

Şeyh İsmail Maşuki ( 1508- 1528)

Alıntı: Seyyid Mehmet Özgür Ersan