Japon Kalkınması

Metin Aydogan

[...Japonya'da, feodalizmi tasfiyeye yönelen yenilikçiler, 1868 yılında halkı temsil eden meclislerin kurulmasına karar verdi. İlerici Parti'nin ilk işi, dinsel eğitim kurumlarını yıkarak, hiçbir koşulda ödün verilmeyen laik eğitimi yaygınlaştırmak oldu. Sanayi, ticaret, kültür ve hukuk alanlarında köklü yenileşmelere gidildi. Geri kalmışlıktan kurtulmak ve çağdaş uygarlığa yetişmek için toplumun bütün kurumlarında tutuculukla savaşıma girişildi. Ard arda gelen ayaklanmalar; İlerici Parti, ordu ve imparator tarafından kanlı bir biçimde bastırıldı. İyileştirme yanlıları toplumda sayıca azınlıktaydı. Demokrasi gerçekleşsin diye seçme ve seçilme hakkı herkese verilmedi. Milletvekili seçimlerinde oy verme hakkı, ‘eğitim görmüş olma’ koşuluyla uygarlaşma yanlılarına tanındı. Başlangıçta tüm Japonya’da oy verme hakkına sahip seçmen sayısı yalnızca 460 bin idi. 1868’de başlayan iyileştirmeler ödünsüz uygulandı. 1925 Yılında Japonya'nın genç nüfusunun yüzde 99,4’ü çağdaş nitelikte laik eğitim görüyordu. Halkın yüzde 94’ü okuma yazma öğrenmişti. Eğitim düzeyi yükseldikçe seçmen sayısı da artmıştı. Japonya'da, oy verme hakkına sahip olanların sayısı 1925 yılında 13 milyona çıkmıştı. Japonya, tarihçi H.G.Wells’in sonradan söylediği şu sözleri uygulamıştı: “Bir topluma seçme hakkından önce eğitim verilmelidir. Seçmen oy vermeden önce bilgi sahibi olmalıdır. Oy kulübelerinden önce okullar kurulmalıdır. Yeteri kadar eğitim görmeyenin elinde oy pusulası yalnız yararsız değil aynı zamanda tehlikelidir de"...]

Kaynak; Metin Aydoğan "Antik Çağdan Küresellleşmeye Yönetim Gelenekleri ve Türkler"

Alıntı Metin Aydogan