Gazi köylüyü ayakta karşıladı

Yıl 1923... Atatürk'ü bekleyen çoktu. Hayati Bey hepsini atlatıp gelen köylüyü içeri soktu.

Gazi köylüyü ayakta karşıladı. Oturttu; "Buyur Nuri Efendi."

- "Teşekkür ederim Gazi Paşam. Ben Uşak'ın Kalfa köyündenim. Babamdan helva ve haşhaş yağı imalathanesi kaldı. Askerliğimi Istanbul'da yaptım, gözümü, kulağımı açtım, Istanbul'da çok şey öğrendim. Avrupa'dan zarf içinde pancar tohumu getirttim. Bu tohumları köyümdeki toprağıma ektim. Pancarları rendeleyip kaynattım, pekmez yaptım, şeker elde ettim. Onunla köpük helvası imal ettim.

Pancardan şeker elde edebileceğime inandım.

Mehmet Hacim Beyin önderliğinde ellibir kişi birleştik ve Terakki-yi Ziraat Türk Anonim Şirketi diye bir şirket kurduk, 600 bin lira sermayemiz var.

Paşam! Bize el ver, şeker fabrikamızı kuralım. Köylü ister pancar yetiştirir, ister fabrikada çalışır. Uşak şenlenir. El verir misin? "

Cumhurbaşkanı yerinden fırladı, Nuri Efendi'yi sevgiyle, saygıyla kucakladı:

- "Hepiniz var olun! Türkiye'yi bu azim, bu istek, bu şevk kurtaracak. Ben seni şimdi bir yaverle Başbakan'a yollayacam. O da seni belki bir iki bakanla konuşturur. Hepsine bana anlattıklarını iyice anlat. Bir sorun olursa aldırma, bana gel. Kapım her zaman sana açık olacak."

Bu heybeli köylü Türkiye'nin ilk şeker fabrikası kurucularından Nuri Efendi…

Alıntı Yasemin Küçükoğluşen