DOÇEK Trakya Turu

Hakan Eşme

(Atın Kuyruğunu Bağlamak)

01 Temmuz 2020 Çarşamba, üç buçuk yanı sularla çevrili şirin coğrafyamız olan Trakya topraklarında pedal çevirmek üzere yola çıkacağız, denizlerimiz için anlamlı bir gün olan Kabotaj Bayramını seçtik bu yüzden.

Ege, Marmara ve Karadeniz’in ortasında, bir ucu da Meriç Nehri ile akıp giden, yaşadığımız coğrafyayı saat yönünde turlayacağız.

Yolumuz üzerindeki Trakya’nın kendine özgü lezzet duraklarına uğrayacağız.

Keşan’ın Satır Eti, Edirne’nin Tava Ciğeri, Kırklareli’nin köfte ve sucuğu, Velimeşe’nin Bozası, Tekirdağ’ın Köftesi bu yöresel lezzetlerin sadece bir kısmı.

7 gün, 500 km. sürecek bu faaliyette Demir Atlarımız bizi Trakya’nın dağına, tepesine, ovasına götürecek ve bölgemiz coğrafyasından öyküler toplayacağız.

Bazı öykülerin acı olduğunu biliyor ve bunları her an bire bir yaşıyoruz.

Amacımız performans yapmak değil, yolda olmak.

Bizleri besleyen, doyuran doğa harikası bu topraklar ve sular ne yazık ki son zamanlarda yoğun tehdit ve baskılar altında. “Saros Körfezine bir FSRU Limanı yapmak istiyorlar, Ergene’nin hali yılların kanayan yarası, nehir değil zehir akıyor Trakya’nın bağrında. İğneada ise sanki doğal güzelliğinin diyetini ödetmek istercesine Nükleer ve Termik santrallerin gölgesinde, Istranca dereleri tehdit altında, Trakya kayaları taş ocaklarının iştahını kabartmakta”

Bu coğrafyanın doğal güzelliklerine yakılan ağıtların eşliğinde dönecek pedallarımız.

Keşan DOÇEK olarak bizler özü itibariyle Dağ Bisikletçisiyiz. Dere çatakları, patikalar, taşlı, tozlu, topraklı yollardır pedal çevirdiğimiz yerler fakat bu kez Demir Atlarımız kara asfaltın üzerinde taşıyacak bizleri.

Atımızın kuyruğunu bağlıyor ve yollara düşüyoruz.

(Bilenler için anımsatma, bilmeyenler için derin bir araştırmaya vesile olacak ön bilgiler)

* Atın Kuyruğunu Bağlamak: Kadim bir Türk geleneğidir. Orta-Asya’dan Anadolu’ya dek sefere çıkmadan önce atların kuyrukları bağlanır. Böylece sahibinin sefere çıkacağı duyurulmuş olurdu. Atın kuyruğunu bağlamak sefere çıkmanın bir nişanesiydi.

At kuyruğu kesmek ya da bağlamak yüzyıllarca yıl boyunca Türk Toplumları arasında farklı anlamlarda ve farklı şekillerde yaşamıştır. Mitolojik, dini ve sembolik anlamları Türk Sanatının bütün devirlerinde karşımıza çıkmaktadır.

Bunun en eski örneği olan Pazırık Halılarındaki at figürlerinde görülebilir.

Kaşgarlı Mahmud Divanında da şöyle dizeler vardır:

Kudruk katı tüğdümüz / Kuyruğu sıkıca düğümledik

Tenriğ öküş öğdümüz / Ulu tanrıya övdük

Kemşip atı teğdimiz / Dizginleri çektik

Aldap yana kaçtımız / Dörtnala gidermiş gibi yaptık.

Harezmşahlar döneminde yazılmış Türkçe sözlüklerde “tügdi atnın kuyrugın” (Atının kuyruğunu bağlamak) şeklinde deyimlere rastlanır.

Özbek destanlarında da at kuyruğu bağlamaktan söz edilmektedir.

Örneğin; ''Melle Sevdagar'' adlı Özbek halk destanında: ''İşte o zaman Avazhan külahını giymiş, atının kuyruğunu bağlamış, üzengiye ayağını basarak, türkü söylemeye başlıyordu''

''Alpamış'' destanında da ''Atını koşturan, yelesini ve kuyruğunu örer'' denilmektedir.

Bağlayacağız Demir Atlarımızın kuyruklarını ve düşeceğiz yollara…

Program:

ü 01 Temmuz 2020 1. Gün: Keşan-Uzunköprü-Tayakadın-Edirne

ü 02 Temmuz 2020 2. Gün: Edirne-Süloğlu-Kırklareli

ü 03 Temmuz 2020 3. Gün: Kırklareli-Bayramdere-Celaliye-Lüleburgaz

ü 04 Temmuz 2020 4. Gün: Lüleburgaz-Karamehmet-Velimeşe-Çorlu

ü 05 Temmuz 2020 5. Gün: Çorlu-Muratlı-Tekirdağ

ü 06 Temmuz 2020 6. Gün: Tekirdağ-Uçmakdere-Şarköy-Yeniköy

ü 07 Temmuz 2020 7. Gün: Yeniköy-Kavak-Korudağlar-Keşan

·       Hakan Eşme

·       Keşan DOÇEK