Balkan Muhacereti ile ilgili bir hatıra:

Balkan Muhacereti ile ilgili bu hatırayı İvrindi’de derledim. Derleme tarihi 3 Mart 1970, kaynak kişi Emine Adıgüzel, yaşı 82:

- Babam 93 Muhaciri olarak İvrindi’ye gelmiş, yerleşmiş. Çocuktum, bir gün “Medrese avlusuna Macırlar gelmiş...” dediler. Bakmaya gittik. Yürüyerek gelmişlerdi. Yorgunluktan verilen yemekleri zor yiyorlardı. Karşıdan hayret ve merakla onlara bakıyorduk. Bir insan nasıl bu kadar perişan olabilirdi?.. İçlerinden yaşlı bir kadın bana işaret ederek “Çocuğum sen kimin kızısın, baban kim?” diye sordu. Söylediğimde ağlayarak boynuma sarıldı. “Ben senin halanım... Çabuk bana babanı çağır...” dedi. Şaşırmıştım. Babamı çağırdım. Babam ağlaya ağlaya koşturdu. Halama sarıldı... 93 Muharebesi’nde birbirini küçük birer çocuk iken kaybetmiş iki kardeş yıllar sonra Allah’ın lütfû, hiç umulmayacak bir Anadolu Bucağı’nda karşılaşıyorlardı. Halamın “Abim” diye babama bir sarılışı vardı ki... Hemen evimize getirdik. Aylarca birlikte oturduk... Daha sonra çocuklarının İzmir’de olduğunu öğrendik. Oraya yolladık... Beni babama benzediğim için tanımış. Hiç durmadan konuşur, anlatır anlatırdı. Hep ağlar, ağlar sonra babama sarılır beraber ağlarlardı...

("Balıkesir'in Kimliği-2-" isimli kitabımdan.)

Alıntı: Aydın Ayhan https://www.facebook.com/